sexta-feira, maio 25, 2007

Hoppipolla

Chovia torrencialmente, não obstante estarmos no fim de Maio. As gotas eram pesadas e caíam com estrago em cima do meu guarda-chuva já de si pouco resistente. Posso considerar que nem havia chão - havia um lago cujo fundo foi um dia a rua. Os meus pés chapinhavam alegremete encharcando as calças até ao joelho que começavam a colar-se às barrigas das minhas pernas transformadas numa substância viscosa e fria.
E eis que o meu leitor de mp3 faz soar a música Hoppipolla, Sigur Rós. Uma das minhas favoritas. O céu cinzento desaparece, a chuva acompanha o ritmo e um sorriso aquece-me por dentro. Já não chove, cai água abençoada dos céus.
Os meus pés enchardos estão no mais belo riacho, no topo da montanha, e não numa rua enlameada.
As ervas daninhas a afogarem-se na berma do passeio são flores silvestres da borda de um lago.
O jornal que trago debaixo do braço cheio de más notícias é agora uma harpa, pronta a tocar músicas maravilhosas.
Por aqueles breves instantes os meus problemas desapareceram. Todo aquele chumbo que tenho no corção levantou vôo enquanto aquela música soava.
Estava leve e livre e feliz.
Cheguei a a casa.
"Estás toda encharcada!", escandalizou-se a minha mãe. "Se tinhas vindo 10 minutos mais cedo escapavas a este aguaceiro."
Ainda bem que não vim.


[brosandi
hendumst í hringi
höldumst í hendur
allur heimurinn óskýr
nema þú stendur

rennblautur
allur rennvotur
engin gúmmístígvél
hlaupandi inn í okkur
vill springa út úr skel

vindurinn
og útilykt af hárinu þínu
ég lamdi eins fast og ég get
með nefinu mínu

hoppípolla
í engum stígvélum
allur rennvotur (rennblautur)
í engum stígvélum

og ég fæ blóðnasir
en ég stend alltaf upp

og ég fæ blóðnasir
og ég stend alltaf upp
]

2 comentários:

Shaolan disse...

:D loool, o teu post deu-me uma vontade enorme de ouvir a "Hoppípolla"
*****

Anónimo disse...

Tantas vezes que me aconteceu isso...Quanta memoria ^^*